ਗੀਤ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ
ਮੂੰਹ ਕਾਲ਼ਾ ਕਰਦਾ ਹੈਂ।
ਕੁਦਰਤ ਹੈ ਬਲਵਾਨ ਓਸ ਨੂੰ ਟੋਕ
ਕੋਈ ਵੀ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ।
ਵਕਤ ਬਲੀ ਦੀ ਚਾਲ ਸੂਰਮਾ ਰੋਕ ਕੋਈ
ਵੀ ਸਕਦਾ ਨਹੀਂ।
ਕਿਉਂ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ਼ ਟੱਕਰ ਲੈਂਦਾ,
ਨਾਲ਼ ਖੁਦਾ ਕਿਉਂ ਲੜਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
ਜੋ ਵੀ ਜੰਮਿਆਂ ਉਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਜੋਬਨ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਦੋ ਦਿਨ ਨਸ਼ਾ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਪੂਰਾ ਆਖਰ
ਪਿੱਠ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਜੋਬਨ ਜਾਂਦਾ ਤੱਕ ਕੇ ਵੀਰਾ ਕਿਉਂ
ਤਿਲ ਤਿਲ ਕਰ ਮਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟੇ ਤੇਰੇ ਕਾਲ਼ੇ ਦਿਲ ਦੇ ਉੱਤੇ
ਪਰਦਾ ਪਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਕਾਲ਼ਿਆਂ ਵਾਲ਼ੇ ਤਾਂਹੀਓਂ ਝੁਕ ਕੇ
ਗੋਡਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਸਮਝ ਨਾ ਆਵੇ ਤੱਕ ਕੇ ਚਿੱਟੇ ਹੌਲ
ਨਾਲ਼ ਕਿਉਂ ਮਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਆਂ ਵਾਲ਼ੇ ਮੂਰਖ ਨੂੰ ਵੀ ਲੋਕ
ਸਿਆਣਾ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਸਿੱਖਣ ਦੇ ਲਈ ਗੁਰ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ
ਨੇੜੇ ਹੋ ਹੋ ਬਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੀਮਤੀ ਚਿੱਟਿਆਂ ਦੀ
ਤੌਹੀਨ ਕਾਸ ਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
ਲੰਘ ਹੈ ਗਈ ਜਵਾਨੀ ਜਿਹੜੀ ਰੰਗਿਆਂ ਨੇ ਪਰਤਾਉਣੀ ਨਹੀਂ।
ਉਹ ਤਾਕਤ ਉਹ ਚੁਸਤੀ ਫੁਰਤੀ ਕਾਲ਼ੇ
ਕਰਿਆਂ ਆਉਣੀ ਨਹੀਂ।
ਬੇ-ਮੰਜ਼ਲ ਰਸਤੇ ਤੇ ਕਿਉਂ ਤੂੰ
ਪੈਰ ਪਨਾਗਾ ਧਰਦਾ ਹੈਂ।
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦੈਂ ਬੰਦਿਆ
ਚਿੱਟਿਆਂ ਤੋਂ ਕਿਉਂ ਡਰਦਾ ਹੈਂ।
No comments:
Post a Comment