ਗੀਤ
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ
ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਜਿਵੇਂ ਅਮਲੋਂ ਟੁੱਟੇ ਅਮਲੀ ਨੂੰ
ਅੱਚਵੀ ਜਹੀ ਲੱਗੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਹਰ ਇੱਕ ਫੁੱਲ ਕੰਡਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ,
ਹਰ ਰੰਗ ਪਰਾਇਆ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਲੱਖ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਜਹਾਨ ਉੱਤੇ
ਨਾ ਦੀਵਾ ਮਨ ਵਿੱਚ ਜਗਦਾ ਹੈ।
ਹਹ ਧੜਕਣ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਤੂੰ ਹੀ
ਤੂੰ, ਤੂੰ ਹੀ ਤੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਬਿਰਹੋਂ ਦੇ ਕੁੱਠੇ ਨੈਣ ਮੇਰੇ
ਦਰਿਆ ਬਣ ਰਹਿੰਦੇ ਵਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਸੌ ਮਾਰਾਂ ਬੰਨ੍ਹ ਉਮੀਦਾਂ ਦੇ
ਰੁਕਣੇ ਦਾ ਨਾਂ ਨਾ ਲੈਂਦੇ ਨੇ।
ਦੱਸਾਂ ਕੀ, ਕੀ ਕੀ ਪੀੜ ਮੇਰੀ
ਇਹ ਜਿੰਦ ਹਰ ਵੇਲ਼ੇ ਸਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਠੰਢੀ ਇਹ ਪੌਣ ਹੈ ਚੱਲਦੀ ਜੋ
ਮੈਨੂੰ ਲੂ ਬਣ ਬਣ ਕੇ ਸਾੜੇ ਵੇ।
ਦੁਨੀਆਂ ਤਾਂ ਝੂੰਮੇ ਨਾਲ਼ ਖੁਸ਼ੀ
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਚੱਲਣ ਕੁਹਾੜੇ ਵੇ।
ਹਾਸੇ ਨਾਲ਼ ਖਿੜੇ ਮਹੌਲ ਚ ਵੀ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਰੋਣੇ ਲੈ ਬਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਮਹਿਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਲੱਦਿਆ ਚੌਗਿਰਦਾ
ਮੇਰੇ ਇਸ ਦਿਲ ਨੂੰ ਭਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ।
ਤੱਕ ਬੱਦਲ਼ ਨੱਚਣਾ ਮੋਰਾਂ ਦਾ
ਮੇਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਨੱਚਣ ਲਾਉਂਦਾ ਨਹੀਂ।
ਮੱਤ ਦੇਣ ਪਨਾਗਾ ਮਿੱਤਰ ਜੋ ਬਣ
ਛੁਰੀ ਜਿਗਰ ਵਿੱਚ ਲਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਬਿਨ ਤੱਕਿਆਂ ਤੈਨੂੰ ਸੱਜਣਾ ਵੇ
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤੀਂ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
No comments:
Post a Comment