ਕੁੱਝ ਲੋਕੀ ਤਾਂ ਖੇਡ੍ਹਣ ਸਦਾ ਹਵਾਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਕੁੱਝ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਲੜਦੇ ਰਹਿਣ ਬਲਾਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਬਾਂਹਵਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਮੰਜ਼ਲ ਮਿਲਦੀ ਕਈਆਂ ਨੂੰ
ਕਈਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਲੰਘਦੇ ਲੜਦਿਆਂ ਰਾਹਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਹਾਸੇ ਤਾਂ ਖੁਦ ਹਲਕੇ ਫੁਲਕੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ
ਦੁੱਖ ਦਾ ਭਾਰ ਘਟਾਉਣਾ ਪੈਂਦਾ ਧਾਹਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਵਾਧੂ ਬੋਝ ਨੇ ਸਮਝਣ ਲਗਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ
ਬੱਚੇ ਜਿਹੜੇ ਪਾਲ਼ੇ ਹੁੰਦੇ ਚਾਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਸਿੱਧੇ ਕੀਤੇ ਕੰਮ ਦੁਨੀਆਂ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ
ਲੇਖਾ ਹੁੰਦਾ ਗਿਣ ਗਿਣ ਸਦਾ ਖ਼ਤਾਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਵਾਲ਼ ਨਾ ਵਿੰਗਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਰਲ਼ ਕੁੱਲ ਦੁਸ਼ਮਣ
ਹੇਣ ਜੇ ਸੱਚੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਦੁਆਵਾਂ ਨਾਲ਼।
ਨ੍ਹੇਰੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲੈਣ ਪਨਾਗਾ ਲੱਭ ਰਸਤਾ
ਬੰਦੇ ਸਿਦਕੀ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੁਆਵਾਂ ਨਾਲ਼।
No comments:
Post a Comment