ਗੀਤ
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ
ਝਪਟ ਕੇ ਬੇਡਰ ਬਾਜ ਨੋਚਦੇ ਮਾਸ ਮਾਸੂਮ
ਪਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ ਪਰ ਹੈ ਖਾਂਦਾ
ਖੌਫ਼ ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਕੀ ਜੱਗ ਤੇ ਕੀ ਰੱਬ ਸਭ ਦਾ ਇਹ ਖੌਫ਼
ਵਿਸਾਰੀ ਫਿਰਦੇ ਨੇ।
ਇਸ ਨਗਰੀ ਦੇ ਰਾਖੇ ਖੁਦ ਹੀ ਬਣੇ
ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਫਿਰਦੇ ਨੇ।
ਉੱਜਲ਼ ਚੋਲ਼ਾ ਧੋਖਾ ਦਵੇ ਸ਼ੈਤਾਨਾਂ ਦਿਆਂ
ਕਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ ਪਰ ਹੈ ਖਾਂਦਾ
ਖੌਫ਼ ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਪੈੜ ਰਹਿਣ ਹਰ ਵੇਲ਼ੇ ਲੱਭਦੇ ਨਵੀਂਆਂ
ਕਲੀਆਂ ਖਿੜੀਆਂ ਦੀ।
ਸੁਣਦਾ ਨਹੀਂ ਕੁਰਲਾਟ ਕੋਈ ਏਥੇ
ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਚਿੜੀਆਂ ਦੀ।
ਖੁਲ੍ਹਾ ਰੱਸਾ ਛੱਡਿਆ ਹੋਇਐ ਚੌਧਰੀਆਂ
ਨੇ ਛਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ ਪਰ ਹੈ ਖਾਂਦਾ
ਖੌਫ਼ ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਕੂੰਜ ਕੋਈ ਜੇ ਬਚ ਬਾਜਾਂ ਤੋਂ ਘਰ
ਅਪਣੇ ਤੁਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਟੋਲੀ ਭੁੱਖੇ ਬਾਘਾਂ ਦੀ ਉਹਨੂੰ ਵੱਢ
ਵੱਢ ਓਥੇ ਖਾਂਦੀ ਹੈ।
ਦਮ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੈ ਤੋੜ ਤੋੜ ਕੇ ਮਾਸ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ ਪਰ ਹੈ ਖਾਂਦਾ
ਖੌਫ਼ ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਹਲ਼ਕੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨੂੰ ਜਦ ਤੀਕਰ ਨੱਥ
ਅਸੀਂ ਪਾ ਸਕਦੇ ਨਹੀਂ।
ਧੀ ਦੀ ਕਿਲਕਾਰੀ ਨੂੰ ਲੋਕੀ ਹੱਸ ਕੇ
ਗਲ਼ ਲਾ ਸਕਦੇ ਨਹੀਂ।
ਹੋਣਾ ਨਾ ਕੋਈ ਅਸਰ ਪਨਾਗਾ ਸਿਰਫ਼
ਜ਼ਬਾਨੋ ਨਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
ਧੀਆਂ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਡਰਦੇ ਪਰ ਹੈ ਖਾਂਦਾ
ਖੌਫ਼ ਦਰਿੰਦਿਆਂ ਦਾ।
No comments:
Post a Comment