ਪੈਰ ਮੈਂ ਵਿਹੜੇ ਤੇਰੇ ਚੌਰਿਆ ਹੁਣ
ਪਾਉਣਾ ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੜ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
ਆਈ ਜਦ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਪਾਈ ਤੂੰ ਕਦਰ ਨਹੀਂ।
ਕਿਹੜਾ ਦੱਸ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਤੇ ਕੀਤਾ ਤੂੰ
ਗਦਰ ਨਹੀਂ।
ਪਾਗਲ ਦੀਵਾਨੀ ਝੱਲੀ ਮੁੜ ਮੁੜ ਅਖਵਾਉਣਾ
ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੜ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
ਖੂੰਡਾ ਫੜ ਕੋਕਿਆਂ ਵਾਲ਼ਾ ਸੱਥ ਵਿੱਚ ਜਾ
ਖੜ੍ਹਦਾ ਸੈਂ।
ਆਨੇ ਬਹਾਨੇ ਰਹਿੰਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਲੜਦਾ
ਸੈਂ।
ਆ ਕੇ ਮੁੜ ਤੇਰੇ ਉੱਤੇ ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ
ਢਾਹੁਣਾ ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੜ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
ਹਲ਼ਕੇ ਹੋਏ ਕੁੱਤੇ ਵਾਂਗੂੰ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ
ਵੱਢਦਾ ਸੀ।
ਇੱਕ ਇੱਕ ਗੱਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗਾਲ਼ਾਂ ਦੋ ਦੋ
ਤੂੰ ਕੱਢਦਾ ਸੀ।
ਖੂਨ ਬੇਦੋਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਵਿੱਚ ਗਲ਼ੀਆਂ
ਡੁਲਵਾਉਣਾ ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੜ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
ਮੈਲ਼ੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ਼ ਹਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਨੂੰ
ਤੱਕਦਾ ਸੀ।
ਕੋਲ਼ੋਂ ਜਦ ਲੰਘਦੀ ਕੋਈ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਗੰਦ
ਬਕਦਾ ਸੀ।
ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਮੈਂ ਅਪਣਾ ਕਾਲ਼ਾ
ਕਰਵਾਉਣਾ ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੜ
ਆਉਣਾ ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
ਕਿਹੜਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਲਗਵਾਇਆ
ਨਹੀਂ।
ਦਰ ਤੇ ਸਤਿਗੁਰ ਦੇ ਚੱਲ ਕੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵੀ
ਆਇਆ ਨਹੀਂ।
ਨਾਸ਼ੁਕਰੇ ਨਾਲ਼ ਪਨਾਗਾ ਹੱਥ ਮੈਂ ਮਿਲਾਉਣਾ
ਨਹੀਂ।
ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ ਮੁੜ ਕੇ ਮੈਂ ਆਉਣਾ
ਨਹੀਂ,
ਬਈ ਬਾਬੇ ਨੂੰ ਕਹੇ ਜਵਾਨੀ।
